Niet lang na mijn Genovese aankomst was het vrij snel duidelijk dat zonder initiatief en inspanning mijn italiaans in een erbarmelijke toestand zou blijven ronddobberen. De lessen waren nog niet begonnen, de dagen werden gevuld met kotzoektocht, focaccia, administratieve rondslomp, pizza, nog meer administratie, nog veel meer kotzoektocht, rondgedool door de stad en uitgeputte aankomsten in het Ostello. Véél tijd om italiaans te leren was er dus niet. (Eufemisme: check) Toch had ik nood aan een illusie, het idee dat ik toch iéts al aan het leren was, doorheen alle onverstaanbare telefoongesprekken voor koten door...
In de boekhandel vlakbij la facoltà en alles lag op een stapeltje een pocketversie van 'L'Ombra del Vento' van Carlos Ruiz Zafón naar mij te glimlachen. Thuis lag al eeuwen de Nederlandse versie ongelezen op de boekenplankt te sudderen tot wanneer ik overging tot een Lectuurnuttiging ervan. Ik lees boeken graag na de hype, als wind en opgewaaid stof gaan liggen zijn en ik in kalmte kan proeven, lezen, smaken zonder meteen een mening te moeten of willen hebben.
Nu was het moment. Ik voelde het. Ontkomen was niet meer mogelijk en nood nabij. Ik kocht deze origineel Spaanse 'La sombra del viento' die zovele leeslustigen voor mij in verschillende talen reeds had betoverd.
En zo begon ik hem dus in het Italiaans. "Ricorda ancora il mattino in cui mio padre mi fece conoscere il Cimitero del Libri Dimenticati. Erano i primi giorni dell'estate del 1945 e noi camminavamo per le stade di una Barcellona intrappolata soto cieli di cenere e un sole vaporoso che si spandeva sulla rambla de Santa Mónica in una ghirlanda di rame liquido." Prachtig toch.
Veel bladzijden heb ik er toen niet in kunnen lezen. Er waren nl. nog steeds de dringendere zaken het hoofd te bieden.
Ik was echter wel door het weinige dat ik gelezen had geprikkeld, betoverd en wou weten hoe het verder ging! Via ouderlijk transport liet ik in oktober de Nederlandse versie 'De schaduw van de Wind' meebrengen. Een prachtige verhaallijn volgen via woordenboekjes is nl. zoiets als de afgemeten ingrediënten op tafel zien staan terwijl je je lievelingskostje verorbert. De zichtbare interne keuken verpest de magische smaak.
Maar ik werd teleurgesteld door 'De schaduw', de vertaling. Zovele zinnen klonken in het Nederlands zo verwrongen in mijn oor. Meermaals greep ik terug naar de 'L'Ombra' las en herlas en genoot er van elk woord. Nederlands leek me nooit eerder zo arm.
Het is een fantastisch verhaal. Zo-eentje waar je overdag aan denkt als bracht je de vorige avond en nacht door op een andere plek. Hopen dat het avond werd deed ik in Genova, om dan terug te kunnen keren naar Barcelona. Ryanair overbodig.
"A Barcellona, una mattina d'estate del 1945, il proprietario di un negozio di libri usati concuce il figlio undicenne, Daniel, al Cimitero dei Libri Dimenticati, un luogo segreto dove vengono sottratti all'oblio migiaia di volumi di cui il tempo ha cancellato il ricordo. E qui Daniel entra in possesso di un libro "maledetto" che cambierà il corso della sua vita, introducendolo in un mondo di misteri e intrighi legato alla figura di Julián Carax, l'autore di quel libro. Daniel ne rimane folgorato, mentre dal passato iniziano a emergere storie di passioni illecite, di amori impossibili, di amicizie e lealtà assolute, di follia omicida e di un macabro segreto cutodito in una villa abbandonata. Una storia in cui Daniel ritrova a poco a poco inquietanti paralleli con la propria vita..."
En het beste is... Er is een nieuwe uitgekomen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten