Soms kom je mensen tegen waarmee je een lange treinrit zou willen maken, een heel lange, genre Orient Express. Maar zo'n dingen kan je nu eenmaal niet altijd kiezen.
Heel blij mag of moet je dan zijn dat die levende zielen je bestaan binnendwarrelden. Dat ze je iets leerden, inspireerden, deden lachen, ook al was het maar voor even, even voor Leven ze naar de achterdeur lokte.
De lijst wordt langer. Zo de spijt ook.
Tijd en vooral het gebrek eraan zijn meestal de boosdoeners. En Prioriteiten, natuurlijk. Ik haat dat woord. Het houdt 'Keuzes maken' in, nog zo'n hekelding, als je liever alles kiezen wil.
Gelukkig is er al-tijd Hoop en een nieuwe dag, een nieuwe kans
op weer-zien.
Aja.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten