Gespot in de Boekentoren: Leonard Nolens (hartje)

Beter is het wanneer je zelf gaat kijken in de Gentse Boekentoren en je bij het binnenkomen laat verwelkomen Nolens' warme woorden die opgesteld tussen praktische informatie eenzame studerende zielen omhelsen wanneer nodig.









Keer op keer ontsnapt me iets tussen glimlach, grijns en gegrinnik wanneer ik langs loop en weer zie hoe hij 'god' doet rijmen met 'vod'.




Het hele gedicht 'Soeverein' vond ik op DBNL

Hier of ginder maar je blijft

Noodzakelijk, je bent niet vrij.

Ik heb je met mij opgezadeld

Voor het leven, er is voor ons

Geen andere uitweg dan wij.



Kijk, daar is het enige pad,

In de goot, in de wolken

Of onder de grond, maar daar

Is het oudste verbond van twee

Die elkaar niet hebben dood gekregen.



Ja, ik was liever alleen

En sereen, soeverein.

Maar ik ben niet vrij.

Ik blijf je noodzaak, blijf

Je prul, je god, je vod.