Twee minuten Spider/SuperMan - of die keer met de Ingeduffelde

Een doffe PLOF achter mijn rug deed mijn gedachten en mijn ledematen minstens 50 cm de lucht in springen.
De gedachten zweefden duidelijk op uitgeademde wolkjes ver boven de ledematen die liepen door de winterse Gentse Plateaustraat.

"Wat deed jij me schrikken" zei ik tegen de warm Ingeduffelde PLOF-veroorzaker.
"Ik meende dat Spider/SuperMan achter mijn rug uit de lucht kwam gevallen".
(En dat meen ik. Het is me een ráádsel hoe die jongeman plots achter mijn rug opdook. Ik moet er dringend Harry Potter op naslaan.)

De Ingeduffelde lachte en wandelde net als ik verder de Plateaustraat naar beneden.
Of ik een tram moest halen, vroeg hij, want er was net een voorbij gereden.
Gelukkig voor mij was dat deze keer niet het geval. "Niets zo hatelijk als op een verdomde haar na een tram missen", zei ik. Hij beaamde en vertelde over die keer wanneer hij op 10 meter van de tram hem toch miste.

(Inderdaad. Het leek alsof de Ingeduffelde Plof-veroorzaker mij elke dag trof in de Plateaustraat en we zonder verbazen of blozen even weer wat weetjes uitwisselden.)

"Lekker weertje hé", ging hij door. Het was nu mijn beurt om te beamen en ik vertelde hoe ik enkele dagen eerder in hetzelfde weer zo heerlijk gaan lopen was aan de Watersportbaan.

(Er kwam ondertussen een toevallige (?!) loper voorbij als was het helemaal een 2 minuten durende Hollywoodiaanse filmscene waarin nog slechts muziek en een voiceover ontbraken)

De Ingeduffelde verkoos de lente en de zomer om te gaan lopen, wegens het gebrek aan zuurstof in de huidige winterse lucht. Ik sprak hem tegen en verwees naar de wind aan de Watersportbaan.

Ondertussen waren we bijna beneden aan het einde - of het begin, zo u wil - van de Plateaustraat en zo ook van onze letterlijke samenloop.
"Ik steek over naar de Coupure, naar mijn kot" zei ik. Hij bracht een bezoek aan de Kerstmarkt.

Aan fietsenmaker Plum zei ik "Daag, Super/Spiderman" en antwoordde de Ingeduffelde lachtend "Tot later", alsof hij al jaren naam en nummer van mij kent.

(wordt alleen bij uiterst hoge graad van toevalligheid en ingeduffeldheid of exacte herhaling van de feiten vervolgd)

Een HEDJ

Ik zag een Heel Erg Droeve Jongen in Gent.

Ik stond op, deed de voordeur open en zag
een Heel Erg Droeve Jongen
lopen door mijn straat.
Een nieuwe dag droef ingezet
of misschien een lang sluimerende droefnis
vroeg tot escalatie overgegaan.

Ik werd er zelf zowaar wat droevig van,
van die jongen in mijn straat.
Overwoog tot troosten over te gaan,
maar deed het niet.

Hij liep de straat uit
ik fietste Gent en de dag in
denkend aan oplossingen voor Droefnis.

Veel vrolijke kleuren en vroege mensen fietsten me tegemoet.
Hard, dacht ik nog, zo'n wereld die je niet begrijpt.

Gef(l)i(e)tst

Pegasus werd geflitst
met haar fiets.
door een jongen met een camera
een analoge
die plots voor haar op het fietspad sprong

Echt gebeurd.
Ze kon niet vragen naar een naam, adres,
nummer of doel,
want ze reed snel, bergaf, ze vloog.
Een waaghals, die jongen.

Stiekem hoopt ze dat het die beroemde mode-blogger was,
maar hij leek er niet echt op
en die woont in London.